En toen was het weer echt stil in huis. We slapen uit, we luieren, ik wandel met Jumbo in het Karura park en ik praat weer eens uitgebreid met onze staff. Everlynn is heel verdrietig. Haar oma is ergens vannacht gevallen, omdat ze de koe naar binnen bracht. Ze zat in de regen en moest wachten op hulp. Haar been is gebroken en ze is naar het ziekenhuis gebracht. Nu wacht ze tot iemand geld betaald voor pijnstilling. En tot er een dokter komt om haar te opereren.
Pijnstilling is snel geregeld. Hoe goed het ziekenhuis is en wanneer de dokter komt is voor ons een schimmig verhaal. We beloven bij te dragen, natuurlijk, wat kun je anders met zo'n verhaal. Nu gaat de moeder van Everlynn naar haar toe en wachten we het vervolg af.
No comments:
Post a Comment