Sunday 13 October 2013

dag 67 - Saimon - 09 oktober 2013

Het hebben van een goede driver is heel belangrijk in Nairobi. Hij zorgt ervoor dat je veilig wordt rondgereden. Hij helpt, adviseert, let op security-issues en lost problemen op. Hij is eigenlijk een steun en toeverlaat.

Onze Saimon is heel lief, loyaal en altijd op tijd. Hij bedoelt het allemaal heel goed. Maar hij is geen goede chauffeur. Hij rijdt te hard. Hij veroorzaakt problemen. Hij luistert niet naar de opdrachten die hij krijgt. Rijdt naar de verkeerde plaatsen, komt met de verkeerde boodschappen.

Zoals veel Afrikanen, heeft Saimon een ziek familielid, en omdat er geen ziektekostenverzekeringen zijn, komen de kosten voor de familie. In Saimon's geval is het zijn moeder. Dus Saimon heeft geld nodig. Veel geld. Daarom vraagt hij een hoog salaris. verdwijnt al het geld wat je voorschiet en vraagt hij dagelijks om meer, voor onkosten, voor vervoer, voor lunch etc.

En Saimon is ook dom. Hij heeft zijn administratie niet op orde, hij vergeet de bonnetjes te bewaren, hij komt steeds met andere verhalen. En wij moeten het oplossen. En dat kost tijd. En ergenis. Op den duur heel veel ergenis.

Saimon heeft heel veel kansen gehad. Er zijn lange gesprekken gevoerd, schriftjes voor de administratie gekocht, eindeloos herhaald en uitgelegd.

En nu is hij ontslagen. Met pijn in ons hart. Het hebben van personeel is heel leuk als alles goed gaat. Nu gaat het niet goed. En heeft Saimon geen baan meer. Arme Saimon!


2 comments:

  1. Zo heb ik te maken met Sherlizza.. Een mooi meisje, waarschijnlijk komt haar moeder uit Suriname. Sinds de zomervakantie is ze bij ons als leerlingverpleegkundige. Om de stage van 20 weken te halen moet ze een heleboel opdrachten maken, verslagen schrijven en bovenal de patienten op een professionele manier behandelen...
    Ze heeft hele goede dagen, bereid zich dan goed voor, weet wat ze doet en is correct naar de patienten. Maar de gemaakte afspraken komt ze niet of laat na, soms bereidt ze zich niet voor en doet ze maar wat waardoor ze onzeker en zeker niet professioneel overkomt. Zo was het weer vorige week dus liet ik haar een reflectieverslag schrijven over haar handelen. Maandag zou ze het inleveren... je begrijpt ... ze had een druk weekend gehad en was er niet aan toe gekomen... Ik heb haar toch maar weer een kans gegeven... (Haar vader is een paar jaar geleden overleden, ze woont met haar moeder in de diamantflat, moeder is ziek...) De laatste kans!

    ReplyDelete