Vorige week probeerden ze me te laten stoppen, door heel hard tegen mijn auto aan te slaan. Gelukkig ben ik gewoon doorgereden. Een dag later kreeg ik een mail van school dat er een poging tot carjacking had plaatsgevonden, precies daar waar ik dit had meegemaakt.
Er komen mails van de school waarin wordt aangevoerd dat er wederom dreigementen zijn, en dus dat de security wordt aangescherpt.
En dan komt het. Ik sta in de Village Market en het alarm gaat af. De security begint te schreeuwen, iedereen moet het gebouw zo snel mogelijk zien te verlaten. Mensen laten zelfs hun boodschappen achter. Als ik naar buiten loop, zie ik plantenbakken die zijn omver gelopen. Het lijkt chaos.
Buiten wordt er gezegd dat er niets aan de hand is. Maar mijn conclusie is dat ik hier weg wil. Ik kom later wel terug als ik zeker weet dat er niets is. Ik mag niet terug om mijn parkeerkaart te betalen, maar er wordt gezegd dat ik gewoon kan uitrijden.
Ik vertrek. Maar mag vervolgens NIET uitrijden. Ik moet terug om mijn kaartje te betalen. Dat heb ik geweigerd.
Ik ben er niet trots op, maar ik ben zo boos geworden. Ik heb gesmeekt, gevloekt en gehuild. Uiteindelijk stond er een enorme lange rij mensen achter mij die ook weer boos werden. Zeker 5 mannen stonden rondom mijn auto te smeken dat ik opzij moest gaan. De security weigerde de slagboom open te doen. weigerde haar baas te halen, weigerde mijn geld voor het kaartje.
De chaos was groot. Heel groot. Mijn frustratie was ook heel groot. Achteraf een hilarische setting. Het heeft me drie dagen gekost om weer bij te komen.
Niemand hoeft zich overigens zorgen te maken. Er was helemaal niets aan de hand. Het is een totale verkeerde inschatting mijnerzijds geweest. Het heeft ook te maken met een cultuurshock. Zeggen de kenners. Daar schijn je doorheen te moeten. Bij deze dus!
No comments:
Post a Comment