dag 357 - Laatste avondmaal - 25 juli 2014

Als afscheid van ons superteam, hebben we vanavond een feestelijk diner. Everlyne kookt de sterren van de hemel en we eten met z'n allen. De avond begint een beetje bedrukt. Het naderende afscheid is voelbaar. Maar dan gaan we allemaal om de beurt speechen. En dat is zo aandoenlijk. Niet alleen bedank ik hun en zij mij. Er wordt ook opgemerkt dat ze zich echt een team voelen. Een tweede familie. En dat is toch wel heel bijzonder.

Armoede maakt dat er bijna geen solidariteit is onder elkaar. Als het er op aan komt en dat is bijna dagelijks, kiest iedereen altijd, nooit niet, voor zichzelf. Maar deze groep heeft zichzelf overstegen door wel voor elkaar te zorgen, en vooral ook, zich prettig te voelen bij elkaar.

Ik vind het geweldig om te horen dat zij dat ook zo hebben ervaren. En niet omdat ik dat zeg. Maar omdat zij er zelf over beginnen.

Een mooie avond. Een echt afscheid. Aandoenlijk, lief, ons hele avontuurlijke jaar waardig.